The trees were pretty
so of course they had to be cut down…
Does anything beautiful stand a chance?
I was young and happy once
So of course I had to be cut down
Because that’s just the way it goes
I’m not as happy as I used to be
Just because I am older and wiser
Back then I didn’t know I’d end up like this
I had so much hope and joy
it felt like being on top of the world
This feels closer to the bottom
Ordinary is the best I can do
Ordinary is the best the world can do
The world cannot support beauty
The young lose their joy when they grow up
The world cannot support what’s special
That’s why what’s special is so rare
The excellent must be made average
The great must be reduced to good
Nothing reaches its full potential
Only a small fraction of what’s possible can be realized
The trees were pretty
So of course they had to be cut down!
Nothing beautiful stands a chance
Not for long, not for ever
Decay is the way of the world
Unfairness and injustice are the norm
That’s what upsets me most
I hate it when that happens
And it’s happened to me and you
And there ain’t nothing we can do about it
Except to reflect and to write
Menyra e Botes (Albanian)
Pemët ishin të bukura
kështu që sigurisht që ata duhej të shkurtoheshin…
A ka ndonjë shans ndonjë gjë të bukur?
Dikur isha i ri dhe i lumtur
Pra, sigurisht që më duhej të shkurtohesha
Sepse kështu shkon
Nuk jam aq i lumtur sa dikur
Vetëm sepse jam më i vjetër dhe më i mençur
Atëherë nuk e dija se do të përfundoja kështu
Kisha shumë shpresë dhe gëzim
më dukej sikur isha në krye të botës
Kjo ndjehet më afër në fund
Ordinere është më e mira që mund të bëj
Ordinere është më e mira që bota mund të bëjë
Bota nuk mund ta mbështesë bukurinë
Të rinjtë e humbasin gëzimin kur rriten
Bota nuk mund të mbështesë atë që është e veçantë
Kjo është arsyeja pse ajo që është e veçantë është kaq e rrallë
E shkëlqyera duhet të bëhet mesatare
E madhja duhet të reduktohet në të vogel
Asgjë nuk e arrin potencialin e saj të plotë
Vetëm një pjesë e vogël e asaj që është e mundur mund të realizohet
Pemët ishin të bukura
Pra, sigurisht që ata duhej të shkurtoheshin!
Asgjë e bukur nuk ka shans
Jo për shumë kohë, jo përgjithmonë
Prishja është rruga e botës
Padrejtësia dhe padrejtësia janë normë
Kjo është ajo që më mërzit më shumë
E urrej kur kjo ndodh
Dhe mua dhe ty më ka ndodhur
Dhe nuk mund të bëjmë asgjë për këtë
Veç për të reflektuar e për të shkruar
Fund